 |
අඳ සොඳුරු
ඉරිදාවකි
මද සුළං හමන
ඉර දිලිසෙන
ලෙහෙනුන් කැ
ගසන
සිහින් පියානෝ
නදකි..
එහි ඇත අතීතය
දිගුවක් සමග
වර්තමානයට
නිහඩව ඇත
සියල්ල
නිල්වන් සයුර
මෙන්
ගොඩබිමට ලංව
කිරි සිනා නඟන
රළෙහි උපත
ගැඹුරු මුහුදේ
ඇත...
සිනාසෙමි
කිසිවක්
නොදකිමි... |
Subscribe to:
Posts (Atom)